گرجیان ایران در تاریخ
گرجیان ایران قومی سخت کوش و سازنده (از تبار الله وردیخان گرجی که سازنده سی وسه پل اصفهان می باشد)گرجیان ایران در تاریخ
گرجیان ایران قومی سخت کوش و سازنده (از تبار الله وردیخان گرجی که سازنده سی وسه پل اصفهان می باشد)گفتگوی استاد سعید ملیانی در خصوص اقامت گرجیان ایران
خدمت شما و بینندگان سلام عرض میکنم .اولین بار در سال ۲۰۰۶ به مناسبت مراسم مربوط به گرجیان خارج از گرجستان به گرجستان آمدم و بعد در سال ۲۰۱۵ به همراه خانواده به گرجستان آمده و زندگی میکنم. شما فرمودید، که جامعه بداند گرجیان فریدن چه کسانی هستند. من با شعر شاعر گرانقدرمان شروع میکنم [شروع مطالب با شعری از موخران ماچاواریانی شاعر مشهور گرجی می باشد، که برای نهیب و آگاهی دهی به بچه های گرجی که در گرجستان به زبان گرجی کم توجهی میکنند، گرجیان فریدن و علاقه آنها به فرهنگ و زبان گرجی را مثال میزند. ]
თუ წინაპარს შანთებით
ვერ დაავიწყეს ქართული
თუკი დღესაც მღერის ქართველი
ფერეიდანში ფანდურით.
ما این مردم هستیم. ما مردم از دست دادنی نیستیم. انسانی که چهارصد سال از سرزمین آباء و اجدادیش جداست و‌هویت خود را با هزاران مبارزه و رنج گم نمیکند و گرجی می ماند، از دست دادنی نیست. انسانی، که زمانی که زاده شد، سخن گفتن را به گرجی آغاز کرد، زمانی که بزرگ شد، آرزو داشت از رنگین کمانی که بر اساس اسطوره عالی و مشهور سوی دومش در گرجستان است، بگذرد، زمانی که خانه ساخت، آن را با نوشته های گرجی آراست، زمانی که مغازه باز کرد، بر آن به گرجی نوشت، زمانی که ماشین خرید ، بر آن با الفبای گرجی نوشت، آیا این شخص گرجی نیست؟ سوء تفاهم نشود اما اگر در فریدن بروید فضای آن جا گرجی تر است تا در تفلیس، همه چیز گرجی است.آقای بوبا شاهد است و هر کسی که آنجا بوده است، که در فریدن چه روح گرجی والایی وجود دارد.من متوجه هستم که اعطای شهروندی هم برای دهنده و هم برای گیرنده امری همراه با مسئولیت است. در این شکی نیست، اما اگر کسی شرایط را دارد چرا باید به او دست رد زد؟ من شخصا افرادی را میشناسم ،قبل از اینکه مساله شهروندی و این موضوعات مطرح و مهم باشد، زبان گرجی را آموزش می داد،فعالیتهای گرجی انجام می داد، نمایشگاه گرجی برگزار میکرد و هزاران فعالیت فرهنگی گرجی بدون هیچ حمایت مالی با هزینه خودش انجام می داد و این شخص به گرجستان آمد و متاسفانه به او برای دریافت هموطنی جواب منفی داده شد، چه رسد به شهروندی.چنانکه میدانیم وضعیت تانامماموله هیچگونه امتیازی به شخص نمیدهد.انسانی که فامیل یوسلیانی دارد،در فریدونشهر متولد شده است، یوسلیانی جای دیگری نیست، و اینکه آن جا کانون و مرکز سکونت گرجیان است تمام دنیا این را می دانند و حالا تو به او میگویی تو گرجی نیستی؟ فردی که با تمام قلب و جان گرجی است و به سوی تو می آید چرا باید به او دست رد بزنی؟
هر کسی شرایط را دارد نباید به او جواب منفی داده شود.من‌نمیگویم که به همه باید شهروندی داده شود.طبیعی است همانند همه ملتها و جوامع انسانهای بد هم هستند ، ولی اگر شخص خوب است و ملاکها را دارد به او بدهید.از کشورهای دیگر بیاموزیم، اطرافمان را بنگریم .اسرائیل را ببینیم با ذره بین میگردند یهودی کجاست و آن را به اسرائیل می برند. ایرانی به آمریکا و اروپا میرود طی ده سال رئیس مجلس و وزیر میشود ما بیست سال هست هنوز به دنبال اقامت میدویم. در واقع برخورد خوبی نیست. این مردم از دست دادنی نیستند.به این‌موضوع باید توجه شود. اگر به شخص مساعدت نمیکنی و اگر به او گرجی یاد ندادی ، اگر به او تاریخ یاد ندادی، وقتی به مصاحبه می آید و از او می پرسی اشوت کوراپالات که بود و در دشت دیدگوری چه اتفاقی افتاد، این از کجا باید بداند؟ کِی به او یاد دادی؟ این شخص چهارصد سال جدا بوده، در منطقه ای محصور، به گرجستان و جامعه گرجی دسترسی نداشته است. و وقتی او را در آزمون و مصاحبه در کنار گرجی که پارسال به روسیه رفته قرار میدهی، مثل این هست،که یک کلاس اولی را در کنار یک‌شخصی که از تز خود دفاع کرده قرار دهی. فرد بیاید به او هموطنی را بدهید. ما برای هیچ کس خطر نیستیم .از ما صلح دوست تر و خوب تر در جهان نیست. اگر میخواهد در گرجستان زندگی کند به او اقامت یکساله دوساله بدهید اگر فرد خوبی بود و خطایی نکرد آن را پنج‌ساله تمدید کنید و اگر خطایی نکرد به او شهروندی بدهید. این‌امری ساده و بدیهی است. در این موضوع چیز مبهمی وجود ندارد. و این واقعا توهین است فرد با تمام جان و دل به سوی تو می آید و تو به او نه میگویی و‌او را از دست میدهی.
سخنرانی محمد درویش فعال محیط زیست در رابطه با فریدونشهر
سخنرانی محمد درویش فعال محیط زیست در رابطه با فریدونشهر بسیار شنیدنی است
فریدونشهر تنها شهری در ایران که 400 سال است در آن قتل اتفاق نیفتاده
فریدونشهر تنها شهری در ایران که 400 سال است در آن قتل اتفاق نیفتاده
وبلاگ > درویش، محمد - چند نفر از ما میدانیم که شهری در ایران وجود دارد که مردمانش تاکنون دستکم در طول 400 سال گذشته، تیغ بر روی هم نکشیده و حاضر به قتل هیچیک از همنوعان همشهری خود نشده‌اند؟ چگونه است که در فریدونشهر اصفهان، مردمان هموطن ما یاد گرفته‌اند که کینه‌هاشان را روی یخ بنویسند؟ چرا نباید سلوک این مردم دوست‌داشتنی را در پهنه‌ی گیتی معرفی و تکثیر کنیم ...
هفته گذشته به بام ایران رفته بودم ... نه! اشتباه نکنید؛ بام ایران نه سمیرم است، نه بروجن، نه شهرکرد و نه بیجار. بلکه فریدون شهر با 2530 متر ارتفاع از سطح دریا در جوار شاهان کوه، رفیع‌ترین سکونتگاه ایران است. سکونتگاهی که بیش از 400 سال است که در آن 5 قوم ترک، لر، فارس، ارمنی و گرجی در کنار هم می‌زیند و شگفتا که تاکنون هیچ گزارش قتلی از این منطقه به ثبت نرسیده است! راز ماندگاری آرامش و دوام لبخند و پراکنش مهر در میان مردمان نیک اندیش این دیار چیست؟
لطفاً اندکی در باره‌ی ویژگی‌های فریدونشهر و مردمان دوست‌داشتنی‌اش در باختر استان اصفهان بیشتر بیاندیشید. زیرا به زودی می‌خواهم شما را از راز بزرگی آگاه کنم.
لینک مطلب: http://www.khabaronline.ir/detail/361901/weblog/darvish